អត្ថប្រយោជន៍របស់ដំឡូងជ្វា
អាហារ៥ប្រភេទ មិនល្អសម្រាប់អ្នកកំពុងសម្រកទំងន់

អត្ថប្រយោជន៍របស់ផ្លែបឺរ
ផ្លែបឺរគឺជាផ្លែឈើមួយប្រភេទដែលមានអាហារូបត្ថម្ភខ្ពស់។
វាមានផ្ទុកនូវវីតាមីនជាច្រើនប្រភេទ អាស៊ីដខ្លាញ់ និងប្រូតេអ៊ីន និងមានផ្ទុកនូវជសូដ្យូម
ប៉ូតាស្យូម ម៉ាញេស្យូម កាល់ស្យូមនិងធាតុផ្សេងៗទៀត។ ជាទូទៅត្រូវបានគេបរិភោគជាផ្លែឈើឆៅ
ហើយក៏អាចត្រូវបានឆ្នៃជាម្ហូបនិងអាហារកំប៉ុងផង។ តោះមើលប្រសិទ្ធភាពនិងតួនាទីរបស់ផ្លែបឺរជាមួយគ្នា!
ថែរក្សាសម្រស់ស្បែក
ផ្លែបឺរ សំបូរទៅដោយវីតាមីន និងប្រេងបន្លែ ហើយគ្រឿងសំអាងមួយចំនូនរបស់មិត្តនារីៗសុទ្ធតែផ្ទុកនូវសារធាតុផ្សំពីផ្លែបឺរ។ សារធាតុចិញ្ចឹមនៅក្នុងផ្លែបឺរអាចជួយបំពេញសំណើមឱ្យស្បែកបានទាន់ពេលវេលា មានប្រសិទ្ធិភាពការពារកម្តៅថ្ងៃនៅរដូវក្តៅ ជម្រះស្បែកចាស់ចេញ ធ្វើអោយស្បែកភ្លឺម៉ត់រលោង។
បន្ថែមសារធាតុចិញ្ចឹម
ប្រេងផ្លែបឺរ គឺជាប្រេងបន្លែដែលមានជីវជាតិខ្ពស់ណាស់
វាអាចបំពេញបន្ថែមរាងកាយជាមួយនឹងប្រូតេអ៊ីនរុក្ខជាតិ អាស៊ីដអាមីណូផ្សេងៗ ហើយក៏អាចឱ្យរាងកាយស្រូបយកសារធាតុរ៉ែនិងសារធាតុផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនទៀត។
សារធាតុទាំងនោះងាយស្រូបយកនិងប្រើប្រាស់ដោយរាងកាយ ហើយធ្វើអោយសរីរាង្គរបស់យើងកាន់តែមានភាពប្រសើរឡើង។
ប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម និងប្រឆាំងភាពចាស់
ផ្លែបឺរគឺសំបូរទៅដោយអាស៊ីតគ្លីសេរីក
ប្រូតេអ៊ីន និងវីតាមីន។ សារធាតុទាំងនេះមិនត្រឹមតែធ្វើអោយស្បែកទន់និងមានសំនើម ថែមទាំងជួយបង្រួមរន្ធរោម
ជូយការពារកាំរស្មីព្រះអាទិត្យ ដែលធ្វើអោយស្បែកខ្មៅនិងរលាក។ប្រេងដែលចម្រាញ់ចេញពីគ្រាប់បឺរសំបូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹមសំបូរទៅដោយវីតាមីនអ៊ី
ម៉ាញ៉េស្យូម អាស៊ីតលីណូលីក និងអាស៊ីតខ្លាញ់សំខាន់ៗដែលជួយពង្រឹងដល់ភ្នាសកោសិកា និងពន្យារភាពចាស់នៃកោសិកាស្បែក។
ប្រែសម្រួលដោយ: សុខភាព
ជំងឺគ្រុនពោះវៀន
សួស្តីបងប្អូនទាំងអស់គ្នា! តើអ្នកដឹងទេថា តើអ្វីទៅជាជំងឺគ្រុនពោះវៀន? តើជំងឺនេះបង្កដោយមេរោគអ្វី? តើចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ដោយរបៀបណា និងមានអការះដូចម្តេចខ្លះ?
ជំងឺគ្រុនពោះវៀនគឺជាជំងឺស្ថិតក្នុងក្រុមជំងឺឆ្លង ដែលបង្កដោយបាក់តេរីឈ្មោះ Samonella Typhi រឺ Samonella Para typhi។ ជំងឺនេះភាគច្រើនកើតនៅតំបន់ត្រូពិចដែលមានអាកាសធាតុក្តៅហើយសើម និងរាតត្បាតខ្លាំងនៅប្រទេសដែលមានលក្ខខណ្ឌអនាម័យមិនគ្រប់គ្រាន់។
លក្ខណះពិសេសរបស់បាក់តេរីនេះគឺ មានតែមនុស្សប៉ុណ្ណោះដែលជាអាចផ្ទុកបាកតេរីនេះបាន ហើយវាចេញមកសរីរាង្គខាងក្រៅតាមរយះលាមក។ ការចម្លងទៅកាន់អ្នកដទៃនោះគឺ អ្នកជំងឺបានបរិភោគអាហារឬទឹកដែលមានផ្ទុកបាក់តេរីនោះ។ បើយើងសួរថាតើបាក់តេរីទៅទុំលើចំណីអាហារបានដោយរបៀបណានោះ ចម្លើយមានដូចជា ការបន្ទបង់ពាសវាលពាសកាលហើយចម្លងទៅកាន់ចំនីអាហារតាមរយះសត្វរុយ ការបន្ទបង់ក្បែរឬដាក់ប្រភពទឹកប្រើប្រាស់ ការលាងសម្អាតដៃមិនបានត្រឹត្រូវបន្ទាប់ពីបន្ទបបន្ទបង់រួចជាដើម។ ការចម្លងបែបនេះត្រូវបានគេហៅថាការចម្លងពីលាមកទៅកាន់មាត់(fecal-oral routes)។
អ្នកដែលងាយឆ្លងជំងឹនេះមានដូចជា អ្នកដែលកំពង់ប្រើប្រាស់ថ្នាំក្រពះមួយចំនូនដែលធ្វើអោយក្រពះបញ្ចេញបរិមានអាស៊ីតតិច ពេលនោះបាក់តេរីមួយភាគធំមិនត្រូវបានសម្លាប់ ឬអ្នកដែលមានជំងឺទាក់ទងនឹងក្រពះរួចបានកាត់ក្រពះចោល ឬអ្នកដែលមានប្រព័ន្ធភាពសាំការពាររាងកាយមិនល្អ ល។
រយះពេល៧-១៤ថ្ចៃ បន្ទាប់ពីយើងបរិភោគអាហារដែលមានផ្ទុកបាក់តេរីនោះ រាងកាយរបស់យើងនឹងចាប់ផ្តើមលេចចេញនូវអការះមួយចំនួនដូចជា ឈឺក្បាល រសាប់រសល់ឬអស់កំលាំង មិនចង់ញាំចំណីអាហារ ក្តៅខ្លួនឡើងបន្តិចម្តងៗក្នុងរយះពេល៥-៧ថ្ងៃ សីតុណ្ហភាព៣៩-៤០អង្សារ ឈឺពោះជាពិសេសឈឺនៅផ្នែកខាងស្តាំខាងក្រោម រាគ(ភាគច្រើនកើតទៅលើកុមារ) ក្តៀន(ភាគច្រើនកើតទៅលើមនុស្សវ័យជំទង់) អ្នកជំងឺខ្លះអាចនូវកន្តួលក្រហមតូចៗនៅនឹងទ្រូង ពោះ ខ្នង។ ជាមួយការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ជំងឺនេះនឹងជាទៅវិញក្នុងរយះពេលប្រហែល៣ទៅ៤សប្តាហ៍។
លក្ខណះពិសេសមួយចំនួននៃជំងឺនេះគឺ ចំពោះទារកមានសភាពរហ័សក្នុងការលេចចេញនូវអការះជំងឺដូចជា ក្តៅខ្លួន ប្រកាច់ ហើមពោះ ក្អួត ឈឺពោះ រាគ ល និងងាយធ្វើអោយគាត់ងាយនឹងកើតបន្តជំងឺរលាកទងសួត។ ចំពោះកុមារ អការះទាំងនោះមានភាពស្រាលជាងបន្តិច។ ចំណែកមនុស្សចាស់ជរា ការលេចចេញអការះជំងឺមិនច្បាស់លាស់នោះទេ ដែលងាយនឹងប៉ះពាល់ទៅដល់ប្រព័ន្ធប្រសាទ និងបេះដូង-សរសៃឈាម។
ជំងឺនេះអាចលាប់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីការព្យាបាលបានធូរស្រាលរយះពេល១ទៅ៣សប្តាហ៍
ហើយមូលហេតអាចទាក់ទងទៅនឹង ការប្រើប្រាស់ថ្នាំមិនត្រឺមត្រូវតាមវិជ្ជបញ្ជារ ឬក៏ប្រព័ន្ធភាពសាំរបស់អ្នកជំងឺចុះខ្សោយជាដើម។
ផលវិបាកនៃជំងឺគ្រុនពោះវៀនមានដូចជា
ហូរឈាមក្នុងពោះវៀន ធ្លាយពោះវៀន រលាកសាច់ដុំបេះដូង រលាកថ្លើម រលាកថង់ទឹកប្រម៉ាត់ រលាកសួត
រលាកខួរឆ្អឹង រលាកស្រោមខួរ ឬអាចបង្កជាដុំខ្ទុះផ្សេងៗ ល។
វិធីបង្ករដ៏ល្អបំផុតនោះគឺ
ហូបស្អាត ផឺកស្អាត ដោយធ្វើការចម្អិនអោយឆ្អិន ឬដាំអោយពុះមុននឹងហូប។ ការធ្វើអនាម័យអោយបានត្រឹមត្រូវបន្ទាប់ពីបន្ទបង់រួច
ជៀសវាងហូបចំណីដែលមានរុយទំ ឬមិនមានអនាម័យ។
បើសិនជាអ្នកទាំងអស់គ្នាមានអការះដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ
សូមប្រញាប់រុះរាន់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់ដើម្បីធ្វើការពិគ្រោះ
និងព្យាបាលអោយបានត្រឹមត្រូវ។
ប្រែសម្រួលដោយ: សុខភាព